امروز : شنبه، ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
کارایی شیوه های مدیریت کیفیت جامع در کاهش بحران های سازمانی
دوره 1، شماره 2، 1403، صفحات 82 - 94
1 دکتری تخصصی ، مدیریت دولتی علوم و فنون رازی
2 دانشجوی دکتری، رشته مدیریت دولتی ،گرایش منابع انسانی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کیش
چکیده :
مدیریت کیفیت جامع (TQM) به‌عنوان یک رویکرد راهبردی، نقش کلیدی در بهبود مستمر عملکرد سازمان‌ها و دستیابی به اهداف بلندمدت دارد. این رویکرد بر اساس اصولی چون مشارکت همگانی، تمرکز بر رضایت مشتری، تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌ها و بهبود مداوم فرآیندها طراحی شده است. در دنیای پرتلاطم و رقابتی امروز، سازمان‌ها با انواع بحران‌های پیش‌بینی‌ناپذیر مواجه هستند که می‌توانند عملکرد آن‌ها را مختل کرده و بقا و رشدشان را به خطر بیندازند. بحران‌های سازمانی ممکن است ناشی از عوامل داخلی مانند ضعف مدیریتی، مشکلات منابع انسانی، یا کاستی‌های فرآیندی باشند، یا تحت تأثیر عوامل خارجی مانند تغییرات اقتصادی، رقابت‌های بازار و تحولات فناوری به وجود آیند. در این مقاله، تاثیر و کارایی شیوه‌های مدیریت کیفیت جامع در کاهش بحران‌های سازمانی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که اجرای اصول TQM به‌طور موثری می‌تواند سازمان‌ها را در پیشگیری، شناسایی و مدیریت بحران‌ها توانمند سازد. بهره‌گیری از TQM باعث تقویت فرهنگ سازمانی مبتنی بر یادگیری، افزایش انعطاف‌پذیری در مواجهه با تغییرات محیطی و بهبود توانایی پیش‌بینی و پاسخ به چالش‌ها می‌شود. به‌علاوه، این رویکرد موجب بهبود روابط درون‌سازمانی، کاهش تنش‌ها، و افزایش اعتماد میان ذی‌نفعان می‌گردد. در نتیجه، مدیریت کیفیت جامع نه‌تنها ابزاری برای بهبود کارایی و اثربخشی سازمان‌ها است، بلکه به‌عنوان یک ابزار راهبردی برای کاهش اثرات بحران‌ها و افزایش تاب‌آوری سازمانی نیز عمل می‌کند. این مقاله به مدیران و سیاست‌گذاران سازمانی توصیه می‌کند که با ترویج فرهنگ کیفیت و پیاده‌سازی اصول TQM، به ایجاد ارزش پایدار و ارتقای توان رقابتی سازمان خود کمک کنند.
مدیریت کیفیت جامع (TQM) به‌عنوان یک رویکرد راهبردی، نقش کلیدی در بهبود مستمر عملکرد سازمان‌ها و دستیابی به اهداف بلندمدت دارد. این رویکرد بر اساس اصولی چون مشارکت همگانی، تمرکز بر رضایت مشتری، تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌ها و بهبود مداوم فرآیندها طراحی شده است. در دنیای پرتلاطم و رقابتی امروز، سازمان‌ها با انواع بحران‌های پیش‌بینی‌ناپذیر مواجه هستند که می‌توانند عملکرد آن‌ها را مختل کرده و بقا و رشدشان را به خطر بیندازند. بحران‌های سازمانی ممکن است ناشی از عوامل داخلی مانند ضعف مدیریتی، مشکلات منابع انسانی، یا کاستی‌های فرآیندی باشند، یا تحت تأثیر عوامل خارجی مانند تغییرات اقتصادی، رقابت‌های بازار و تحولات فناوری به وجود آیند. در این مقاله، تاثیر و کارایی شیوه‌های مدیریت کیفیت جامع در کاهش بحران‌های سازمانی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که اجرای اصول TQM به‌طور موثری می‌تواند سازمان‌ها را در پیشگیری، شناسایی و مدیریت بحران‌ها توانمند سازد. بهره‌گیری از TQM باعث تقویت فرهنگ سازمانی مبتنی بر یادگیری، افزایش انعطاف‌پذیری در مواجهه با تغییرات محیطی و بهبود توانایی پیش‌بینی و پاسخ به چالش‌ها می‌شود. به‌علاوه، این رویکرد موجب بهبود روابط درون‌سازمانی، کاهش تنش‌ها، و افزایش اعتماد میان ذی‌نفعان می‌گردد. در نتیجه، مدیریت کیفیت جامع نه‌تنها ابزاری برای بهبود کارایی و اثربخشی سازمان‌ها است، بلکه به‌عنوان یک ابزار راهبردی برای کاهش اثرات بحران‌ها و افزایش تاب‌آوری سازمانی نیز عمل می‌کند. این مقاله به مدیران و سیاست‌گذاران سازمانی توصیه می‌کند که با ترویج فرهنگ کیفیت و پیاده‌سازی اصول TQM، به ایجاد ارزش پایدار و ارتقای توان رقابتی سازمان خود کمک کنند.
کلمات کلیدی :
مدیریت کیفیت جامع (TQM)، بحران‌های سازمانی، بهبود مستمر، تاب‌آوری سازمانی، فرهنگ کیفیت، تصمیم‌گیری مبتنی بر داده، انعطاف‌پذیری سازمانی، مدیریت بحران
مدیریت کیفیت جامع (TQM)، بحران‌های سازمانی، بهبود مستمر، تاب‌آوری سازمانی، فرهنگ کیفیت، تصمیم‌گیری مبتنی بر داده، انعطاف‌پذیری سازمانی، مدیریت بحران